De protestactie ‘niet chillen maar drillen’ die het Fries Scheepvaart Museum woensdag 19 januari organiseerde, is zeer geslaagd. Het museum veranderde voor even in een sportschool, om wél open te kunnen. De gemeente Súdwest Fryslân stond deze korte, ludieke actie toe onder de Wet Openbare Demonstraties, en er kwam naast een aantal demonstranten ook veel media op de actie af.
nautische gymnastiek
Om 14.00 en om 15.00 uur konden demonstranten in het museum een kort lesje ‘nautische gymnastiek’ volgen. Hoe dat verliep kun je bekijken in de video's die zijn gemaakt door Omrop Fryslân en de Leeuwarder Courant. Groot Sneek schreef een artikel over de actie, en een fragment uit de reportage van Omrop Fryslân was ook bij de NOS te zien: op de website in het rubriekje 'Kijken' en in de late NOS-journaals op tv.
Met deze actie gaf het Fries Scheepvaart Museum – net als vele andere musea - gehoor aan de oproep van de Museumvereniging om de lobby voor een snelle heropening van de musea, kracht bij te zetten. Dat winkels en andere niet-essentiële diensten wel open mochten en musea niet, is en blijft onverklaarbaar, aldus de Museumvereniging.
protest
Ook het Fries Scheepvaart Museum wil heel graag open. Directeur Hester Postma: “Cultuur geeft inspiratie, nieuwe energie en het biedt troost. En dat gunnen we iedereen, juist in deze tijd. Het kan ook gewoon, veilig en verantwoord een museum bezoeken. Overal kun je hier 1,5 meter afstand houden, er zijn nooit teveel mensen tegelijk, en er is voldoende hand-desinfectiemiddel.”
Eerder deze week zette het museum als stil protest al een paar ‘hoerenhondjes’ achter het raam, om aan te geven dat ze ‘beschikbaar’ zijn en met smart uitkijken naar bezoek in het museum.
Deze kleine standbeeldjes van honden werden vaak als zeemanssouvenir meegenomen, met het idee dat ze thuis zouden staan wachten op de geliefde echtgenoot of zoon die op zee was. Er gaan ook verhalen dat dames van lichte zeden of eenzame kapiteinsvrouwen de hondjes in de vensterbank zetten om aan te geven dat ze bezoek konden ontvangen of openstonden voor een minnaar. Vandaar ook dat ze in de volksmond vaak ‘hoerenhondjes’ worden genoemd.